TAHILLAR

Dane mısır, çiftlik hayvanlarının rasyonlarında enerji takviyesi olarak kullanılan en önemli tahıldır. Standart bir tahıl olarak düşünüldüğünde dane mısır, ham selüloz bakımından fakir, lezzetli bir enerji kaynağıdır. Ayrıca, mısır önemli bir anti nutritive madde içermediği için minimum bir işlem ile hayvan beslemede kullanılabilmektedir. Ruminant hayvanlar bütün, hafif kırılmış, ezilmiş ya da pişmiş (flake) olarak işlenmiş mısırı etkin bir şekilde tüketirlerken, kanatlılar, mısırı belirli bir partikül boyutuna getirdikten sonra tüketmektedirler. Ayrıca dane mısır, balık ve pet hayvanı rasyonlarında kullanılmaktadır.

Hayvan yemi olarak kullanılan arpalarda protein oranının fazla olması gerekmektedir. Kavuzun fazla olması besleyicilik değerini düşürür. Bu nedenle, protein değeri yüksek ve kavuzca yoksul olan altı sıralı arpa, yemlik arpa olarak kullanmaktadırlar. Biralık arpalarda ise protein oranının düşük olması istenmektedir (%9 – 10,5). Bu amaçla, bira üretimi için gerekli olan malt iki sıralı beyaz arpalardan elde edilir

Karasal iklimi tercih eder. Buğday; un, yem üretilmesinde kullanılan temel bir besin maddesidir. Kabuğu ayrılabileceği gibi kabuğu ile de öğütülebilir. Buğday aynı zamanda çiftlik hayvanları için bir yem maddesi olarak da yetiştirilmekdedir. Hasattan sonra atık ürün olarak saman balyası çıkar. Enerji miktarı 1.18'dir. Sınıflandırmada ilk ele alınan bitki buğdaydır. Sınıflandırmada önce başak özellikleri dikkate alınmıştır. Kılçıklılık, kılçıksızlık, kavuz rengi, dane rengi ele alınan ilk kriterler olmuştur. Daha sonraları başak sıklığı buğdayların sınıflandırılmasında rol oynamıştır.